_DSC0639

Het zijn weer mooie maar warme dagen geweest in Bangladesh.

Maandag werd de rit Birisiri-Netrakona wat ingekort omdat er geen verkeer was die dag (Bengaals Nieuwjaar) en we dus de grote baan konden nemen, en tezelfdertijd omdat sommigen aangaven dat zandwegen niet echt hoefden die dag 😉 Dat gaf de groep wel extra tijd om gezellig te winkelen in het Bengaals Nieuwjaarssfeertje van Netrakona.

Dinsdag bezochten we dan nieuwe huizen in Netrakona en de NGO Sabalamby. Eerst kregen we een indrukwekkende getuigenis van Madam Rokeya als geschenk: motiverend, inspirerend, een brede kijk op deze maatschappij… super! Dan bezochten we in 2 groepjes telkens een schooltje en 2 huizen. Zo mocht een van de groepen o.a. een “oma bari” huis schenken aan een hindoevrouw, maar dat verhaal volgt later nog! Ook een nieuwe kandidaat kreeg bezoek. Daarna bezochten we ook nog een oude hindoe tempel in ruïne met honderden vleermuizen, die plots uit de ruïne vlogen met als gevolg vier gillende meiden op de grond. Super spooky!

Vandaag, woensdag, de last Waltz! We ontbeten in de stad, lekker local in restaurant Uttara. We bezochten daarna het Damiaanactie hospitaal waar ook dit jaar weer een bouwkamp doorgaat (klik hier). Daarna weer fietsen en onderweg een bezoek aan een staatshospitaal. Wat een contrast! Gezondheidszorg in Bangladesh is zeer confronterend. We fietsten verder langs de old Brahmaputra om nu aangekomen te zijn in het vertrouwde Caritas in Mymensingh.

Morgen bezoeken we de Taizé broeders in Mymensingh en hun werk met de straatkinderen. Daarna  keren we met de trein terug naar Dhaka. De trip eindigt weldra, maar het is een straf aanbod geweest. Hopelijk is dit de start van veel, veel meer…